Tuż po świętach odbyło się kolejne w tym roku spotkanie klubu książki. Pierwsza z omawianych pozycji to „Chłopki. Opowieść o naszych babkach” Joanny Kuciel-Frydryszak – reportaż historyczny, w którym opisane są przejmujące historie kobiet, żyjących na wsiach około stu lat temu (a nawet mniej). Autorka pisze o pracujących na roli dzieciach, o wydawanych za mąż wbrew ich woli dziewczynach, o harujących od rana do nocy kobietach w różnym wieku. Bardzo interesująca książka i nie na jeden wieczór. Kolejna pozycja to „Czarcie  lustro” najnowszy thriller Magdaleny Zimniak. Z jednej strony czternastoletnia Marta, którą przez sześć lat więził obcy mężczyzna, z drugiej zaginiony dyrektor prestiżowego liceum. Czy coś ich łączy? Na odpowiedź na to pytanie trzeba poczekać do finału tego fascynującego thrillera. Bardzo ciekawa, niejednoznaczna i zaskakująca fabuła, warto przeczytać. Nasze wiosenne spotkanie upłynęło szybko i przyjemnie.

„Dyskusyjne Kluby Książki to projekt adresowany do czytelników korzystających z bibliotek publicznych. Oparty jest na założeniu, że potrzebne są miejsca, w których można rozmawiać o wspólnie czytanych książkach oraz że nie trzeba być krytykiem, by czerpać przyjemność z dyskutowania o literaturze. Celem Klubów jest także ożywienie środowisk skupionych wokół bibliotek oraz zachęcenie samych bibliotekarzy do aktywnego promowania mody na czytanie”. Dlatego też zachęcamy do udziału w spotkaniach żarowskiego klubu książki.

14 marca odbyło się spotkanie żarowskiego klubu książki. Dopisała pogoda, frekwencja i humor. Na spotkaniu rozmawiałyśmy o wspaniałym polskim aktorze – Franciszku Pieczce. O człowieku niezwykle ciepłym, rodzinnym, o mocnych zasadach, potrafiącym zachować dystans i odpowiednią perspektywę oraz rozgraniczyć życie zawodowe i prywatne (to drugie stawiał na pierwszym miejscu). Aktor, posiadający talent i sławę, pozostał człowiekiem serdecznym i skromnym. Taki obraz Franciszka Pieczki wyłania się również z omawianych książek: Magdy Jaros „Ty pieronie! Biografia Franciszka Pieczki” oraz Katarzyny Stoparczyk „Franciszek Pieczka. Portret intymny”. Mówiłyśmy również o tym, że na marzenia czy ich realizację nigdy nie jest za późno, niezależnie od wieku czy sytuacji życiowej. Tak jak w książce Izabeli Zeiske „Nigdy nie jest za późno na siebie”. Gorąca dyskusja i ciepła atmosfera są atrybutem naszych klubowych spotkań.

W zimowej aurze, w zimowej scenerii 17 stycznia odbyło się pierwsze w tym roku spotkanie DKK. Tradycją jest już, że omawiamy zawsze kilka książek. I tak było tym razem. Jako pierwsza była powieść „Ten się śmieje, kto ma zęby” – Zyty Rudzkiej – laureatki Nagrody Literackiej NIKE 2023. Główna bohaterka Wera, po stracie męża, opowiada nam swoją historię. Jako silna osobowość, bez pruderii opowiada o przeszłości. Robi to na własnych zasadach, posługując się swoim specyficznym językiem –  „wyraża siebie bez owijania w bawełnę. W ten sposób poznajemy kogoś wyjątkowego, jedynego w swoim rodzaju, kogo można spotkać tylko w prozie Zyty Rudzkiej”. Kolejna książka to „Poszukiwacz zwłok”, której autorem jest Mieczysław Gorzka. Wciągający wielowątkowy thriller, z mocno zarysowanymi postaciami, którego wartka akcja, tym razem, toczy się m.in. w Świdnicy, Przennie i okolicach. Na koniec omawiałyśmy książkę  Toshikazu Kawaguchi’ego: „Zanim wystygnie kawa” – międzynarodowy bestseller sprzedany w ponad trzech milionach egzemplarzy. Opowiada o małej kawiarni w Tokio, która zaprasza gości do podróży w czasie. Żeby tego dokonać, trzeba spełnić kilka zasad i wrócić zanim wystygnie kawa. Kontynuację stanowią „Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni” oraz „Zanim wyblakną wspomnienia”. Rozmowy o książkach i nie tylko, wypełniły nam czas. Kolejne spotkanie już w lutym. Serdecznie zapraszamy nie tylko klubowiczów!

7 grudnia odbyło się ostatnie w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Głównym tematem była pozycja tegorocznego laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury – Jona Fosse – Drugie imię. Septologia I-II. Pisana w formie strumienia świadomości, jako monolog wewnętrzny głównego bohatera. Fosse ma własny styl – oszczędny, pełen powtórzeń, myśli, uczuć i wspomnień. Tekst pisany jest praktycznie bez kropek, dlatego zmusza czytelnika do uważnej lektury. Drugie imię to opowieść o miłości, śmierci, przyjaźni, przemijaniu, wierze, sztuce i ludzkich słabościach. Autor podejmuje tematy ziemskie i duchowe, gdzie jednostka ludzka stawiana jest w centrum. Kolejna omawiana książka, to debiutancka powieść Weroniki Mathia Żar. Sypiący się, nadpalony dom, podobno nawiedzony i dwoje młodych ludzi, którzy w jego ścianach szukają przyjemnej kryjówki. Jest śmierć, jest tajemnica. I jest żar, który tli się tuż pod powierzchnią. Wystarczy lekki podmuch, żeby wszystko spłonęło. Obowiązkowa lektura dla miłośników kryminałów i mocnych dreszczowców. Omawiałyśmy również dwie świąteczne powieści Opowieści wigilijne Marzeny Rogalskiej i Światełko w oknie Magdaleny Kordel. Pierwsza składa się z 5 opowiadań, których bohaterami są postaci z wcześniejszych cykli książkowych Marzeny Rogalskiej. Opowieści te niosą przesłanie, że w święta najważniejszy jest człowiek, a nie to co się dzieje wokół. Natomiast Światełko w oknie to utrzymana w zimowo świątecznym klimacie powieść o nowych o początkach, sile przyjaźni i miłości, o budowaniu nadziei. Nasze przedświąteczne spotkanie,  w rodzinnej, ciepłej atmosferze upłynęło nam błyskawicznie. Były rozmowy, nie tylko o książkach. Były też życzenia zdrowia, spokoju i wszelkiej pomyślności. Następne spotkanie już w nowym roku.

15 czerwca odbyło się ostatnie przed wakacjami spotkanie DKK. Jedną z omawianych książek była – „Jak pachnie deszcz?” autorstwa Simon King i Clare Nasir. Jest to przystępnie napisane popularnonaukowe kompendium dotyczące klimatu na Ziemi. Oprócz wyjaśnień mechanizmów kształtowania zależności pogodowych i powstawania zjawisk atmosferycznych książka zawiera również sporo ciekawostek. Kolejna pozycja to –  „Mały przyjaciel” Donny Tartt. Rodzinna tragedia, dziecko, które zginęło i to drugie – Harriet, które już zawsze będzie żyć w jego cieniu. Dlatego, w wieku 12 lat,  postanawia wyjaśnić zagadkę śmierci brata. Amerykańska powieść gotycka, powieść o zemście, o utracie niewinności i o sprawiedliwości, nominowana m.in. do Orange Prize. Ostatnia propozycja to  „Atlas. Historia Pa Salta” Lucindy Riley i Harre’go Whittakera, kończąca cykl „Siedmiu sióstr”. Swoje burzliwe życie Atlas opisuje w pamiętniku, dzięki temu, córki poznają losy ojca.  Książka odpowiada na szereg pytań, które nasunęły się podczas czytania kolejnych tomów. Zachęcamy do przeczytania całego cyklu. Omawiane książki, jak zawsze były wstępem do ożywionej dyskusji.  W rodzinnej atmosferze czas upłynął nam błyskawiczne. Następne spotkanie we wrześniu.

10 maja odbyło się spotkanie DKK, przypadające w trzecim dniu Tygodnia Bibliotek 2023. W nawiązaniu do tegorocznego hasła (Moja Twoja Nasza BIBLIOTEKA!) zostały zaprezentowane nietypowe biblioteki, które poprzez swój kształt, kolor, umiejscowienie itp. zwracają szczególną uwagę. W prezentacji zawarto także kilka ciekawostek, np. wizję biblioteki. Omówiona została również książka Kateryny Babkiny – Nikt tak nie tańczył jak mój dziadek. W dwunastu krótkich opowiadaniach, autorka pokazuje czytelnikowi fragmenty dziecięcego i dorosłego świata kilkorga Ukraińców. Czasem powiązani są pokrewieństwem lub przyjaźnią, a czasem zupełnie sobie obcymi ludźmi, którzy spotykają się przypadkowo. Autorka w większości opowiadań pokazuje Ukrainę jako kraj, w którym czas nie jest łaskawy nawet dla jednego pokolenia. W 2021 r. książka otrzymała Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus. Nagrodę za najlepszy przekład odebrał Bohdan Zadura, tłumacz tej książki. Kolejna pozycja, którą przedstawiono (w nawiązaniu do nietypowych bibliotek) to Dewey. Wielki kot w małym mieście autorstwa Wicki Myron. Prawdziwa historia o kocie Deweyu, który w najzimniejszy dzień roku został wrzucony do metalowej skrzyni na książki Biblioteki Publicznej w Spencer w stanie Iowa. Bibliotekę Publiczną w Żarowie również czasem odwiedzał kot, który wskakiwał sobie przez okno, podczas wietrzenia pomieszczeń. W oddziale dla dzieci zasiadał w fotelu, w oddziale dla dorosłych upatrzył sobie „Regał pamięci”… I tak w serdecznej atmosferze upłynęło kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki.

5 kwietnia odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Tematem przewodnim była

książka Kristin Harmel – Las znikających gwiazd. Osadzona w realiach II wojny światowej powieść, porusza zarówno wątki historyczne, romantyczne a nawet nadprzyrodzone. Co istotne, fabuła powieści inspirowana jest prawdziwą historią ukrywających się przed nazistami Żydów. Główna bohaterka powieści, Yona, przez całe życie wychowywana była w lesie, gdzie nauczyła się trudnej sztuki przetrwania. Zdolności te wykorzystała, aby pomagać przetrwać innym, nawiązując przy tym społeczne więzi, obce dla niej. Poruszająca książka, przypominająca, że powinniśmy robić wszystko, żeby nie utracić swojego człowieczeństwa. Klubowiczki, zainspirowane tematem powieści, opowiadały wojenne historie znane z własnego życia lub z opowieści najbliższych.

Na kolejnym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, które odbyło się 1 marca, rozmawiałyśmy o książce Valérie Perrin „Życie Violette”. Powieść rozgrywa się w dość nietypowym miejscu, bo na cmentarzu.  Główna bohaterka jest tam dozorczynią. Zajmuje się grobami, o które dba, prowadzi również zapiski z mów pogrzebowych, służy wsparciem odwiedzającym go żałobnikom. Wysłuchuje opowieści o ludzkich losach, tak bardzo przecież różnych. Jest dobrym duchem tego miejsca. Bohaterkę los również bardzo ciężko doświadczył, mimo to nie chce dać się pogrzebać przeszłości. Ciepła wzruszająca opowieść o kobiecie, która wbrew przeciwnościom, wciąż wierzy w szczęście.  Bardzo budująca książka o pochwale życia, o szczęściu i nadziei. Ciesząca się dużym zainteresowaniem czytelników, bo przecież DOBRE KSIĄŻKI KOCHAMY! Wśród klubowiczów rozgorzała dyskusja, na temat tego co w życiu jest naprawdę ważne. W rodzinnej atmosferze czas upłynął nam błyskawicznie.

1 lutego odbyło się pierwsze w tym roku spotkanie DKK. Rozpoczęłyśmy je od przedstawienia książki Magdaleny Galiczek-Krempa „Zachmurzenie umiarkowane”. Głównymi bohaterami powieści jest małżeństwo z wieloletnim stażem, początkowo zgodne i szczęśliwe, a które z biegiem lat bardzo oddaliło się od siebie, na tyle, że bycie razem stało się niemożliwe. Powieść porusza najgłębsze emocjonalne struny, pokazuje z jednej strony, że pewnym błędom można zapobiec, pewne rzeczy naprawić. Niestety nie zawsze jest to możliwe. Pokazuje również, że rozwód czy śmierć partnera, nie oznacza, że w życiu nic już nas nie czeka, a wszystko zależy wyłącznie od nas. Drugą z omawianych książek była pozycja Marka Górlikowskiego „Państwo Gucwińscy. Zwierzęta i ich ludzie” – reportaż o Antonim i Hannie Gucwińskim, którzy stali się legendą wrocławskiego zoo,  najpopularniejszego i największego w Polsce. Opowieść wzbudza w czytelniku całą paletę emocji, tych pozytywnych i tych negatywnych. „Po lekturze tego niezwykłego, niebanalnego reportażu uświadamiamy sobie, co oznacza prawdziwa miłość do zwierząt, chęć niesienia pomocy i wytrwałość w dążeniu do obranego celu, do którego droga nie jest usłana różami”. Autor reportażu nie ocenia Gucwińskich, nie stawia zarzutów, pozostaje neutralny i bezstronny. Ponieważ tematyka omawianych książek była poważna, taka też była dyskusja, która wywiązała się w trakcie spotkania.  Już czekamy na następne.