21 marca z okazji Światowego Dnia  Poezji, wręczono nagrody laureatom konkursu poetyckiego Najpiękniejszy dar, zorganizowanego przez Bibliotekę Publiczną w Żarowie. Celem konkursu było pobudzanie wrażliwości poetyckiej i aktywności twórczej osób dorosłych, prezentacja dorobku i promocja lokalnych artystów a także popularyzacja twórczości literackiej.                                                                                                        Kategoria wiekowa – dorośli. Wyniki konkursu:

I miejsce                    –          Jadwiga Jakubik                    –          Dar przyjaźni

II miejsce                  –          Magdalena Rypan                  –          Do mamy (dar wybaczenia)

III miejsce                –          Joanna Grabarczyk                –          Dar istnienia

Laureaci konkursu otrzymali dyplomy i nagrody, a pozostali uczestnicy podziękowania. Serdecznie gratulujemy! Poniżej prezentujemy nagrodzone utwory.

Miejsce I

Dar przyjaźni

Nic tak bogatym życia nie czyni,
jak przyjaźń, która pod ręką jest,
mogę po nią sięgnąć, wziąć ją
w trudnej, burzowej życia chwili.
	Mogę wziąć ją w ramiona,
	przytulić się do niej, ona będzie ze mną
	poniesie na skrzydłach
	tam, gdzie zielone łąki, przestrzeń bezpieczna
	- w sercu kwiaty posieje,
	da cudownego życia nadzieję.
Mój przyjaciel to Bóg,
który swoim duchem przestworza przemierza
jest, gdy czuję chłód,
       gdy cieszy mnie śpiew ptaka,
       gdy tonę w zapachu kwiatów,
       kiedy patrzysz na mnie oczyma miłości,
jest, gdy kocięta bawią się malutkie,
       gdy Pani w bibliotece jest miła
       gdy mogę cię przytulić,
       tak – to jest cudowna chwila.
Kocham przyjaźń, przyjaciół moich,
są jak tchnienie wiosny,
ożywczy wietrzyk,
który nigdy nie ustaje.

- Moją przyjaźń też składam wam
                                 w darze

				
			Jadwiga Jakubik

Miejsce II

Do mamy (dar wybaczenia)

Mamo,
tak trudno było to wymówić.
Mamo, szepczę
wychowałaś swe córki
dając nam co miałaś dać
a mogłaś dać więcej miłości,
uczucia zabitego złem
grzechów twojej przeszłości.
Nie wiem jak nazwać uczucie,
które czułam do ciebie.
Miłość? Złość? Niezrozumienie? Żal?
Odgrodziłaś się murem obojętności
I milczałaś
wstydem swego potępienia.
Nie chciałaś wybaczenia,
Bo winną nie byłaś.
Zaślepiona skrzywioną miłością
Piekło z życia nam zrobiłaś.
Mamo,
Już cię nie winię
za wszystko co złe.
Pokutą twą było
patrzeć na nas co dnia.
Wybaczam, rozumiem,
Kocham Cię.

				Magdalena Rypan
  Miejsce III

Dar istnienia

Jestem, istnieję… .
Patrzę, oddycham, czuję… .
Wokół tyle się dzieje… !
Zawrót głowy – gotowy!

Nie płacimy za życie,
Dostajemy go w darze.
Co więc z nim zrobimy,
Od nas to zależy.

Bo to, co darowane,
Bywa niedoceniane.
Bo nam się należy!!!
No cóż-na te słowa-skóra się jeży.

Bo wszystko, co nas otacza,
Fascynuje, zadziwia,
Tak wiele uczy,
Równowagę przywraca.

Gdy wytężysz zmysły swoje,
Wszystko to będzie twoje.
Ceń więc dar istnienia,
Tak wiele jest wart-to prawdziwy skarb!

	Joanna  Grabarczyk